Diagnozuję, komunikuję, restrukturyzuję, wdrażam, szkolę, konsultuję.

Przyjrzymy się liczbom, zasobom i strukturze organizacyjnej. Sprawdzimy co trzeba wzmocnić, żeby rosnąć. Uwzględnimy też miękkie aspekty, takie jak kultura organizacyjna i morale zespołu, bo liczby to nie wszystko.

Chodzi o to, żeby stworzyć pełen obraz sytuacji. Taki, który pozwoli na podjęcie najlepszych decyzji z troską o wartości, które firma już ma i z ciekawością tego, co jeszcze jest możliwe.

Określimy, co można i trzeba, czyli jak działać, żeby się udało. Czasem też sprawdzamy, czy to nie czas, żeby wypłacić żetony i wyjść z kasyna.

To plan ruchu. Nie ten „na papierze”, tylko ten żywy – osadzony w realiach, możliwościach, wartościach i tym, co naprawdę Cię porusza.

Ostatecznie nie chodzi tylko o przetrwanie na rynku, ale o rozwój, który ma sens. O tym można rozmawiać długo i entuzjastycznie – bo wszystkim zaangażowanym w proces, zwykle na czymś zależy.

Przyglądam się temu, co firma robi dziś, co mogłaby robić lżej, celniej, z większym sensem. Strategia nie ma być tylko dokumentem. To mapa, która ma znaczenie. Nie tylko kierunek, ale też powód.

Najczęściej w firmach „wszystko się pali”, „wszystko gra” albo „wszystko ludziom jedno”. Dlatego zawsze jest dobry czas na nową choreografię.

To spokojne przekazanie firmy nowemu pokoleniu, tak, żeby nie zgubić rytmu. Pomagam poukładać plan: od zidentyfikowania następców, przez przygotowanie ich do roli, mediacje pomiędzy zaangażowanymi w proces, zmiany w strukturze – aż po formalne przekazanie obowiązków.

Dbam o to, żeby proces sukcesji był transparentny i sprawiedliwy, bo to buduje zaufanie i poczucie bezpieczeństwa w całym zespole.

Rozmawiamy o poważnych sprawach spokojnie, bo emocje często grają tu dużą rolę. Sukcesja to nie tylko zabezpieczenie przyszłości firmy – to również zachowanie tożsamości i dziedzictwa.

Można też zrobić to bez patosu, jeśli trzeba.

Szukamy odpowiedzi na pytania, które jeszcze nie padły. Wsłuchujemy się w głosy klientów: ich potrzeby, obawy i nadzieje. Analizujemy dane, by zrozumieć, gdzie naprawdę warto być, a nie tylko gdzie chwilowo opłaca się iść.

Powstają profile nowych rynków i scenariusze wejścia. Potem – reżyseruję obecność marki tak, by pasowała do lokalnej kultury. Autentycznie. Z wyczuciem. Bez kolonizacji.

Zanim zapadną decyzje o nowych inwestycjach sprawdź, czy nasze sprawozdania z ekspedycji będą brzmieć podobnie.

Komunikacja w każdej firmie jest absolutem. To przestrzeń systemu nerwowego organizacji. Jest o tym, czy zatrzymamy się o te kilka sekund dłużej i o tym, czy usłyszymy intencję, a nie tylko słowa. Jest bardziej o słuchaniu niż o mówieniu.

KOMUNIKACJA WEWNĘTRZNA

Największa próba ognia dla organizacji. Nie chodzi tylko o przepływ informacji między pracownikami a zarządem, ale o zaufanie, współpracę i budowanie kultury otwartości.

Dwa monologi to nie dialog. Pomagam budować przejrzyste relacje, które ułatwiają przekazywanie zadań, wymianę pomysłów i szybkie reakcje, ale takie, które nie wypadają z kultury przy pierwszym zakręcie. Uporządkowanie tego obszaru wzmacnia wspólnotę i relacje.Trzeba zainwestować trochę godzin w warsztat, szkolenie albo mentoring, ale warto.

KOMUNIKACJA ZEWNĘTRZNA

Tu zaczyna się wizerunek marki, który przyciąga – albo odpycha. Bardzo to lubię. Buduję strategie komunikacji, które są autentyczne, spójne i mają duszę. Uwzględniam, że czasem warto odbiorców rozbawić. Zwłaszcza, gdy cały świat próbuje ich wystraszyć.

To wszystko z tej ilustracji to prawda.

Prowadziłam ścieżki kariery pracowników w korporacjach i start-upach, wspierając zarówno dojrzałych menedżerów, jak i osoby, które dopiero zaczynają. Robię to kompleksowo, merytorycznie i z empatią.

Lubię korzystać z narzędzia Extended DISC – pomaga precyzyjnie dopasować style komunikacji, tak by zespół miał różnorodność bez chaosu. To subtelna metoda, która pokazuje mocne strony, pomaga odnaleźć miejsce i odsłania to, co często przykrywa menedżerski stres.

Wspieram też procesy onboardingu i offboardingu – zwłaszcza wtedy, gdy dobrze jest zaprosić kogoś z zewnątrz, żeby pomóc przejść przez zmianę z większą lekkością i uważnością.

Rozwój jest dobrowolny, dlatego ważne, żeby taka aktywność była dla zespołu nagrodą, a nie karą. Najczęściej wychodzą wtedy najlepsze rzeczy z ludzi.

Dostępność to klucz do rozszerzenia rynku — ale też do tworzenia produktów i usług, które naprawdę są dla ludzi. Wszystkich ludzi. Także tych, których potrzeby zwykle są pomijane.

Szukam nowych procesów, rozwiązań i miejsc, w których da się zrobić coś tak, jak jeszcze nikt nie próbował.

Prowadzę warsztaty Design Thinking, angażujące zespoły w proces tworzenia realnych innowacji. Czasem prowadzę też cały projekt — od idei, przez prototypowanie, aż po wdrożenie.

Pomagam firmom przystosować stanowiska pracy dla osób ze szczególnymi potrzebami. Pomagam też nazwać, zaplanować i wdrożyć tę zmianę tak, żeby została z zespołem na długo.

A jeśli odważysz się zrobić coś inaczej, nie zdziw się, gdy przypadkiem wyhodujesz innowację. One właśnie tak lubią wchodzić — kiedy nikt nie patrzy.

Zrównoważony rozwój to nie tylko trend, ale konieczność dla firm, które chcą prosperować w harmonii ze środowiskiem naturalny, społeczeństwem i urzędami.

Pomagam planować i wdrażać strategie, które łączą wzrost biznesowy z odpowiedzialnością wobec przyszłych pokoleń.
Modyfikuję założenia tak, żeby sukces ekonomiczny nie wykluczał etycznego podejścia.

Planując nową linię produktów, warto wcześniej pomyśleć, czy po zużyciu da się je zjeść, zasadzić albo rozłożyć z wdziękiem. Jeśli przewidujesz negatywne wyniki studium wykonalności, trzeba zacząć inaczej. Pomogę.

Zanim zadzwonisz zastanów się, czy to co robisz wspiera świata, który chętnie wzięlibyśmy w ramach spadku.